Celem niniejszej pracy było pokazanie podstaw filozoficznych analizy egzystencjalnej i logoterapii V. E. Frankla. W analizie egzystencjalnej można zauważyć wpływy co najmniej trzech dużych systemów filozoficznych: filozofii arystotelesowsko-tomistycznej, filozofii egzystencjalnej oraz fenomenologii a także częściowo neopozytywizmu i innych kierunków. Stwierdzenia dotyczące struktury ontycznej rzeczywistości, zwłaszcza rzeczywistości człowieka, bierze Frankl zasadniczo z filozofii arystotelesowsko-tomistycznej, chociaż poddaje ją swoistej interpretacji, przynajmniej w niektórych punktach.
(Opis od wydawcy)
Wybrane myśli:
Każdy człowiek jest absolutnym „novum“.
O ile zwierzę posiada tylko swoje środowisko, o tyle człowiek „ma świat“. Świat, który posiada człowiek jest jego światem indywidualnym i do niego posiada on ściśle określony stosunek. Człowiek jest ukierunkowany zarówno na świat sensów i wartości, jak i na świat osób.
Człowiek jest istotą wartościującą, tzn. nastawioną na wartości, dążącą do nich i realizującą je.
