Najważniejsze w procesie uczenia się są momenty, w których odkrywamy, że otaczający nas świat jest fascynujący. To one wpływają na nasz rozwój osobisty oraz powodują, że mamy pełny kontakt ze sobą. Jednak powszechne sztywne podejście do nauki sprawia, że dzieci tracą wrodzoną radość z odkrywania i chęć uczenia się nowych zagadnień. Nasiąkają także nieuwagą rodziców oraz nawykiem podejmowania kilku działań naraz, co pogarsza koncentrację i pamięć, rozprasza i zwiększa poziom stresu. Poradnik Uważne uczenie się jest opracowaniem, które przedstawia możliwości wykorzystania koncepcji uważności zarówno w procesie uczenia się, jak i nauczania.
(Opis od wydawcy)
Wybrane myśli:
Ważne jest to, żeby pamiętać, że w uważności nie chodzi o ciągłe wykonywanie rzeczy „perfekcyjnie“, ale o bycie świadomym całej gamy nawyków myślowych i o uczenie się na doświadczeniach – zarówno na „sukcesach“, jak i na „porażkach“.
Badania potwierdzają, że uczniowie, którzy ćwiczą regularnie, cieszą się lepszym stanem zdrowia psychicznego, mają lepszą samoocenę i dostają lepsze stopnie w porównaniu z tymi, którzy nie ćwiczą.
(…) jednym z najmocniejszych aspektów uczenia się uważności – szczególnie w grupie – jest możliwość odstawienia na bok określeń takich jak „dobrze“ i „źle“, „dobry“ i „zły“ z naszych doświadczeń, w celu spojrzenia na nie z rozeznaniem zamiast z typową reaktywnością, która zazwyczaj zamyka drogę do dalszych eksploracji. Samo mówienie studentowi, co ma myśleć, nie jest edukacją (wyciąganiem na wierz, czerpaniem z), lecz indoktrynacją (wkładaniem do).
“Edukacja jest tym, co pozostanie, kiedy człowiek zapomni wszystko, czego nauczył się w szkole“ – Albert Einstein.
“W umyśle początkującego jest wiele możliwości, lecz w umyśle eksperta zaledwie kilka“ – Suzuki Roshi.
